EigenWijsHeid: Katharina Maljkovic

Katharina Maljkovic – ‘Zoek contact met je buren’

Als een ware galeriehoudster troont Katharina Maljkovic ( 73) haar bezoek langs haar kamers vol verzamelingen. Om te beginnen al rond het trappenhuis en in de hal van haar woning.

Katharina is geboren in Kroatië, maar woont al 47 jaar in Nederland, waarvan de laatste 35 jaar op het Noordereiland aan het Burgemeester Hoffmanplein.

Twee jaar geleden overleed haar echtgenoot en woonde ze er samen met haar zoon. “Maar die heeft nu een woning in Feijenoord, dus ik ben hier nu alleen, samen met mijn kat Nina en mijn mooie verzamelingen”.

Spraakwaterval

Ze is een ware spraakwaterval, ze struikelt bijna over haar woorden, zoveel wil ze vertellen. ”Ik ben een echte kletstante. Als ik mensen spreek wil ik altijd van alles vertellen over wat mij interesseert en wat ik allemaal doe. Ik help mensen graag en vertel graag over mijn verzamelingen en over wat ik allemaal maak. Ik verzamel niet alleen voor mezelf, ik verzamel ook spullen voor goede doelen.”

Verzamelingen

Katharina’s verzameling bestaat uit een bonte parade van kabouters, koelkastmagneten, Delfts blauw, Tsjechisch blauw glaswerk, schilderijen en borduurwerk. En dan schildert ze en naait ze zelf schorten en tassen. Je zou denken dat de kamers boordevol staan met spullen en je je er met moeite een weg door moet banen. Maar alles blijkt heel ruim en ordelijk uitgestald te staan, op soort en zelfs op grootte of kleur gesorteerd. Alles staat ook keurig netjes in slagorde en er is geen stof te bekennen. Een nijverheidsmuseum met Katharina als conservator. Ooit verzamelde ze ook knuffeldieren, maar die heeft ze inmiddels weggegeven.”

Haar meest bijzondere verzameltrofee vindt ze het schilderij van een uitgestrekt landschap met daarop een grote engel. “Dat lijkt precies op mijn geboortegrond, dus dat is mijn herinnering aan mijn jeugd in Kroatië”, glundert Katharina.

Haar man kwam in 1975 naar Rotterdam om te gaan werken in de haven, net als veel andere mannen uit het voormalig Joegoslavië. Al snel daarna volgde Katharina. “Eerst woonden we in Feijenoord, maar na de renovatieperiode konden we terecht op het Noordereiland. In onze vorige woning hadden we veel geluidsoverlast van onze bovenburen, dus ik wilde nu per se op de bovenste verdieping wonen. Heerlijk rustig woon ik daar nu.”

Noordereiland nostalgie

Van het Noordereiland in vroeger tijden zegt ze vooral de trein te missen. “Dat is een stukje nostalgie. Je wende aan het geluid, dat klonk vertrouwd. Vroeger had je wat makkelijker en meer contacten met je buren, we spraken elkaar op straat, we bakten samen oliebollen of dronken een bakje koffie bij Duimdrop. Ik was ook oppasmoeder bij de Heemskerkschool, dat was leuk en daar sprak ik vaak met de moeders en onderwijzers. Tegenwoordig zijn de mensen wat meer op zichzelf, blijven binnen en kijken tv.“

Ze voelt zich erg thuis op het eiland en wil er niet meer weg. “Het Noordereiland voelt veilig, ik ga gerust savonds een rondje wandelen. Ook verlangt ze niet terug naar haar geboortegrond in Kroatië. “Die tijd ligt nu achter me, ik heb hier in Rotterdam mijn leven opgebouwd.”

De mooiste plekken op het eiland vindt Katharina het Burgemeester Hoffmanplein en de kades, waar je heerlijk kan wandelen langs de rivier met uitzicht op de stad aan de overkant, waar steeds weer iets aan de horizon verandert.

Haar tip voor de huidige en nieuwe bewoners: “Zoek contact met je buren en buurtgenoten. Zij kunnen je helpen als dat eens nodig is. En andersom natuurlijk ook!

INFORMATIE BOEK

Boek ‘EigenWijsHeid’ / Caro Linares, 44 p.
(uitgave in eigen beheer).

Drukker: Drukbedrijf, Amsterdam.

Bestellen via: Caro Linares: caro.linares.foto@gmail.com

Lees alle verhalen hier:
Boek EigenWijsHeid »

Foto’s EigenWijsHeid expositie Van der Takstraat

27 juli 2024
(Klik op een foto voor een vergroting)