EigenWijsHeid: Clothilde Beudeker

Clothilde Beudeker: Je diploma is je eerste man

Clothilde Beudeker (73) weifelde aanvankelijk of ze wel geïnterviewd wilde worden, ze houdt er niet zo van om in de aandacht te staan. Maar als haar dochter Patty erbij aanwezig kan zijn wil ze graag haar verhaal delen, ze woont immers al heel lang op het Noordereiland en heeft best wel wat te vertellen.

“Ik ben geboren in Suriname. Daar leerde ik ook mijn man kennen en kreeg er twee kinderen. Mijn man ging samen met onze eerste dochteren zijn moeder naar Nederland, omdat hij daar Economie ging studeren. In 1971 kwam ik ook naar Nederland, samen met onze tweede dochter. In Nederland zijn onze andere drie kinderen geboren. Ik hou van een groot gezin, gezellig! Ik kwam zelf uit een gezin van 13 kinderen.” Het gezin kwam terecht in een maisonnettewoning in de Van der Takstraat en daar woont Clothilde nog steeds. Inmiddels is ze gescheiden en zijn haar kinderen volwassen en uitgevlogen.

Na de geboorte van mijn vijfde kind, een zoon, en de scheiding van mijn man ben ik uiteindelijk gaan werken toen de kinderen naar school gingen. Ik heb nooit bijstand genoten, dat voelde me teveel als controle en ik ben er ook te trots voor. Dus ik moest zorgen voor een inkomen voor mijn gezin”, vertelt ze fier.

In Suriname had ze gewerkt als onderwijzeres en doktersassistente, dus ze kwam hier in Nederland al snel in aanmerking voor een baan in de gezondheidszorg. Ze werkte als gediplomeerd zorgmedewerkster in een verpleeghuis in Hillegersberg en heeft er 15 jaar gewerkt. Daarna werkte ze tot aan haar pensioen bij de Bavo/GGZ en begeleidde daar ouderen en mensen met psychische problemen. Na haar pensioen werkte ze als vrijwilliger bij de voedselbank in de Koningskerk aan de Stieltjesstraat, totdat corona bijna letterlijk roet in het eten gooide.

Rolmodel

Voor haar kinderen is ze een echt rolmodel, die in haar eentje vijf kinderen opvoedde en tegelijkertijd werkte en studeerde. Haar dochters prentte zij in wat haar moeder ooit tegen haar zei: “Je diploma is je eerste man”. Daarmee bedoelt zij dat je eerst moet zorgen voor een goede opleiding en werk. Een man vinden, trouwen en een gezin starten komt op de tweede plaats.

“Wij hebben de opvoeding eigenlijk samen gedaan, de kinderen samen met moeder, die vanwege haar werk niet altijd thuis was”, vult dochter Patty aan. “Mama stelde duidelijke regels en wij hebben ons daar altijd naar gedragen. We haalden geen rare dingen uit en van dwars pubergedrag was al helemaal geen sprake. We beseften maar al te goed dat onze moeder het heel druk had en wij ondersteunden haar met liefde.”

Volop actief

Sinds Clothilde gepensioneerd is rust ze niet op haar lauweren, ze is nog volop actief. Ze gaat zwemmen, wandelt, volgt een taalcursus en gaat wanneer het maar kan op vakantie met familie of haar vriendinnen. “Ik ben met vier vriendinnen naar Alicante geweest en binnenkort gaan we naar Sri Lanka. Alleen tijdens de coronaperiode bleven we in Nederland, in een huisje. Dat was een surrealistische periode eigenlijk. Die mondkapjes, het moeten thuisblijven, geen andere mensen ontmoeten, dat was pittig. Ik heb toen mijn 70^e verjaardag niet uitbundig kunnen vieren. Dat moeten we dan maar dunnetjes overdoen als ik mijn 75^e verjaardag vier.”

Veel gezelligheid op het eiland

Uitgaan doet ze eigenlijk nooit op het Noordereiland, altijd ergens in de stad of bij de markt. “Vroeger deed ik dat wel, toen was hier ook veel meer te doen. Nu zijn alle winkels, de bank en het postkantoor verdwenen. Toen ik hier kwam wonen zaten er allemaal winkels rond het Burgemeester Hoffmanplein, ook de huisarts, dokter Dorrenboom. Sigarenboer Joop en zijn vrouw vormden het nieuwscentrum, zij wisten alles te vertellen over wat er op het eiland gebeurde. “Mevrouw, heeft u gehoord dat…u weet dat niet natuurlijk, u werkt” zeiden ze dan. Het snoepwinkeltje lag voor de kinderen op de route naar de school De Springplank, ze kregen van mij dan wat geld mee om snoep te kopen ‘bij Hugo’, zeiden we dan. Het was dorpser hier, hele families woonden op het eiland, dat gaf veel gezelligheid.”

Toch is ze nog steeds trots dat ze op het Noordereiland woont. Haar kinderen die inmiddels elders wonen zouden maar wat graag weer willen komen wonen op het eiland. Dochter Patty heeft inmiddels een coachtrainingspraktijk in de Van der Takstraat. “Het is hier veilig, ik ben ook niet bang om hier savonds rond te lopen”. “De energie hier is goed, het voelt telkens als ‘thuiskomen”, vult Patty aan. Clothilde knikt instemmend.

Haar tip aan nieuwe eilandbewoners: “Je kunt hier je leven leiden, zonder last van anderen. Maar ga met respect om met alles en iedereen, ook de planten en bomen. En zeker ‘onze’ kastanjeboom op het plein. Die moeten we koesteren!”

INFORMATIE BOEK

Boek ‘EigenWijsHeid’ / Caro Linares, 44 p.
(uitgave in eigen beheer).

Drukker: Drukbedrijf, Amsterdam.

Bestellen via: Caro Linares: caro.linares.foto@gmail.com

Lees alle verhalen hier:
Boek EigenWijsHeid »

Foto’s EigenWijsHeid expositie Van der Takstraat

27 juli 2024
(Klik op een foto voor een vergroting)